Teledetectie van sites behorend tot het natuurlijk erfgoed
Baikalmeer, Russische Federatie (1/2)
Het Baikalmeer is gelegen in het zuidoosten van Siberië, in de regio's Irkutsk en Chita (Autonome Republiek Buryat), in de Russische Federatie. Dit meer, dat 3,15 miljoen ha groot is, is het oudste (25 miljoen jaar) en diepste (1.700 m) meer ter wereld. Het bevat 20% van 's werelds totale onbevroren zoetwaterreserve.
Gekend als de 'Galapagos van Rusland', heeft het dankzij zijn ouderdom en afzondering één van 's werelds rijkste en meest ongewone zoetwaterfauna's geproduceerd, die van een uitzonderlijke waarde is voor de evolutiewetenschap. Omwille van zijn opmerkelijke belang voor het gemeenschappelijke erfgoed van de mensheid werd dit meer in 1996 toegevoegd aan de UNESCO werelderfgoedlijst.
Het Baikalmeer is tevens een van de meren met de grootste biologische diversiteit ter wereld, met 1.500 soorten aquatische organismen die in het meer leven, waarvan 80% endemisch is. Het meest opvallende dier is de endemische Baikalzeehond, een unieke zoetwatersoort in wat anders een zeezoogdier is.
Er zijn ook 40 vissoorten en de wateren van het meer zijn bovendien bijzonder rijk aan garnalen - zoals vlokreeften en platwormen: respectievelijk 255 en 80 soorten (een gemiddeld meer in Europa zou 3 soorten vlokreeften tellen en 8 soorten van de platworm).
De grote verscheidenheid aan planten in het bekken wordt bepaald door de asymmetrie van het klimaat: in het westelijke deel van het bekken komen dun begroeide coniferenbossen voor en bergsteppen; in het oostelijke deel overheersen dennenbossen en het noorden is bedekt met loofwouden.
De vorming van de geologische structuren in het bekken vond plaats in het Paleozoïcum, het Mesozoïcum en het Cenozoïcum. De geologische structuur van het meer is nog steeds dynamisch en het blijft groeien met ongeveer 1,5 cm per jaar.