Λονδίνο    (2/2)

Στο Λονδίνο, το 22% των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα της πόλης προκαλούνται από τις αυτοκινητο-μεταφορές. Στόχος του Λονδίνου είναι η μείωση και ελαχιστοποίηση της παραγωγής του CO₂, η βελτίωση της ποιότητας του αέρα και η εύρεση εναλλακτικών πηγών παραγωγής και παροχής ενέργειας. Το σχέδιο του Λονδίνου εστιάζεται στο πώς να εφαρμοστεί η αειφόρο χρήση της γης και των μεταφορών.

Το σχέδιό της είναι η δημιουργία μιας "[...] πιο συμπαγής και υψηλότερης πυκνότητας δόμησης [...] με μικτής χρήσης και κοινωνικά ισορροπημένες κοινότητες, συνδυάζοντας τη στέγαση με γραφεία, καταστήματα, αναψυχή και ψυχαγωγία, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, σχολεία και κολέγια (Gavron 2007, 379). "Είναι επίσης υποχρεωτικό να προσκομιστεί μια ολοκληρωμένη στρατηγική για τις μεταφορές, ένα στρατηγικό σχέδιο για την διαχείριση της ποιότητας του αέρα, μια στρατηγική διαχείρισης των αποβλήτων, μια τακτική αναφορά για την κατάσταση του περιβάλλοντος, μια στρατηγική για τον πολιτισμό [...] και μια στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης" (Thornley 2000, 29).

Υπάρχουν απαιτήσεις ειδικά για τις πιο ελκυστικές και βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις για το αυτοκίνητο. Η ταχύτερη βελτίωση στον τομέα των λεωφορείων έδειξε ότι υπάρχουν αποτελεσματικές εναλλακτικές λύσεις για την αλλαγή. Όμως, σε μελλοντικά έργα πρέπει επίσης να υπάρχουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα υπόγεια και σιδηροδρομικά δίκτυα του Λονδίνου.

Ο Νόμος της μείωσης της Οδικής Κυκλοφορίας του 1997 προέκυψε από μια μελέτη για την ανάγκη της μείωσης του όγκου της κυκλοφορίας. Στις 17 Φεβρουαρίου του 2003, το σχέδιο του φόρου κυκλοφοριακής συμφόρησης θεσπίστηκε στο κεντρικό Λονδίνο, με στόχο να μειωθεί η συμφόρηση και να αυξηθούν, με τη βοήθεια του ποσού των £8 ανά ημέρα, τα κεφάλαια για επενδύσεις στο σύστημα μεταφορών του Λονδίνου. Η αρχική ζώνη ήταν ως επί το πλείστον η εσωτερική δακτύλιο οδός του Λονδίνου, αλλά το 2007 η ζώνη χρέωσης επεκτάθηκε προς τα δυτικά και η υλοποίησή της μείωσε της εκπομπές CO₂ κατά 16%.

Άλλο ένα σημαντικό σύστημα χρέωσης για τους χρήστες της οδικού συστήματος είναι η Ζώνη Χαμηλών εκπομπών στο Λονδίνο , η οποία εισάχτηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2008. Ο σκοπός αυτού του συστήματος χρέωσης είναι να μειωθούν οι εκπομπές ρύπων των πετρελαιοκίνητων οχημάτων όπως φορτηγά, λεωφορεία, πούλμαν, και άλλων οχημάτων για να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα στην ευρύτερη περιοχή του Λονδίνου.

Το σχέδιο για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 60% μέχρι το 2050 πρέπει επίσης να δίνει έμφαση στις κατοικίες του Λονδίνου, οι οποίες συνολικά αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 40% των εκπομπών της πόλης. Στην καλύτερη περίπτωση τα κτίρια θα έχουν χαμηλές ή ακόμη και μηδενικές εκπομπές. Αυτό σημαίνει ότι οι νέες κατοικίες πρέπει να συμμορφώνονται με υψηλότερα περιβαλλοντικά πρότυπα, και τα υπάρχοντα αποθέματα κοινωνικών κατοικιών πρέπει να βελτιωθούν με τη μόνωση και τις νέες τεχνολογίες για την ενεργειακή διατήρηση. Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για μεγάλης κλίμακας παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με ανανεώσιμες πηγές σε ολόκληρη την πόλη (Burdett 2007, Gavron 2007).

Το Πρόγραμμα "Πράσινη Οικία"

Το Πρόγραμμα "Πράσινη Οικία" του Λονδίνου δημιουργήθηκε για να στηρίξει τους Λονδρέζους στην περικοπή των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, προσφέροντας μια εκστρατεία ευαισθητοποίησης για το πώς να εφαρμόσουν τα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας, καθώς και περαιτέρω πληροφορίες. Αυτό το πρόγραμμα δεν συμβάλλει μόνο στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα γενικά, αλλά επίσης παρέχει συμβουλές στους Λονδρέζους για το πώς να κερδίσουν χρήματα στους λογαριασμούς ενέργειας..

Το Λονδίνο θέλει να είναι μια πόλη-μοντέλο χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα για την Ευρώπη και τον κόσμο μέχρι το 2025. Από τότε που έχει καταστεί σαφές ότι η μείωση 30% των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα σε όλο τον κόσμο δεν θα είναι αρκετή για την αποτροπή καταστροφικών κλιματικών αλλαγών, η κάθε βιώσιμη ανάπτυξη πρέπει να επικεντρωθεί στην χαμηλή ανάπτυξη του άνθρακα. Η μείωση των εκπομπών μπορεί να υλοποιηθούν μόνο με τη μείωση της χρήσης της ενέργειας στα κτίρια, για την μείωση της παραγωγής εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τις μεταφορές και άλλους μεγάλους παραγωγούς, καθώς και τη διάταξη των νέων μεθόδων για τον ενεργειακό εφοδιασμό. Αλλά το πρώτο βήμα πρέπει να είναι μια αλλαγή συμπεριφοράς από κάθε Λονδρέζο και όλων των άλλων ανθρώπων (Gavron 2007).

Εργασίες:
1. Περιγράψτε ένα από τα σχέδια ή προγράμματα για το Λονδίνο.
2. Κάνετε ένα κατάλογο των τρόπων με τους οποίους το Λονδίνο προσπαθεί να είναι μια «πράσινη» πόλη.
3. Πιστεύετε ότι μπορεί να αποτελέσει κοσμικό παράδειγμα καλής περιβαλλοντικής πρακτικής;