Londen    (2/2)

In Londen wordt 22% van de koolstofdioxide-emissies van de stad veroorzaakt door het bovengronds transport. Londen heeft als doel haar CO2-productie te verminderen en te minimaliseren, de luchtkwaliteit te verbeteren en alternatieve bronnen te vinden om energie op te wekken en te leveren. Het "London Plan" richt zich op manieren om duurzaam landgebruik en transport toe te passen.

Haar plan is een "[...] compactere stad met een hogere dichtheid [...] met gemengd gebruik en maatschappelijk evenwichtige gemeenschappen te creëren, waarbij huisvesting gecombineerd wordt met kantoren, winkels, vrije tijd en ontspanning, gezondheidszorgvoorzieningen, lagere en middelbare scholen" (Gavron 2007, 379). "Ook is vereist dat er een strategie voor geïntegreerd transport, een strategisch plan voor luchtkwaliteitsbeheersing, een afvalbeheerstrategie, een regelmatige status van de milieurapporten, een strategie voor cultuur [...] en een strategie voor economische ontwikkeling opgezet wordt" (Thornley 2000, 29).

Er wordt vooral gevraagd naar aantrekkelijke en duurzame alternatieven voor de wagen. De snelste verbetering in de bussector toonde aan dat er doeltreffende alternatieven voor verandering zijn. Maar in toekomstige projecten moet er ook een verandering op lange termijn zijn in de metro- en spoorwegnetten van Londen.

De "Road Traffic Reduction Act" (Wet ter vermindering van wegverkeer) van 1997 resulteerde uit een studie over de noodzaak voor een reductie van het verkeersvolume. Op 17 februari 2003 werd in Centraal-Londen het "Congestion Charge"-schema (schema m.b.t. verkeersopstoppingtaks) ingevoerd, met het doel om de verkeersdruk te verminderen en om, met behulp van een taks van £ 8 per dag, fondsen in te zamelen voor investeringen in het transportsysteem van Londen. De oorspronkelijke zone was vooral de binnenring van Londen, maar in 2007 werd de takszone westwaarts uitgebreid en de realisatie ervan verminderde CO2-emissies met 16%.

Verkeersborden m.b.t. zones met lage emissie in Londen
Verkeersborden m.b.t. zones met lage emissie in Londen.
Bron: Transport for London

Een ander belangrijk weggebruikertakssysteem is de "London Low Emission Zone" (Lage emissiezone in Londen), dat op 4 februari 2008 werd ingevoerd. Het doel van dit takssysteem is om de vervuilende emissie van voertuigen met dieselmotor, zoals vrachtwagens, bussen, touringcars, grote bestelwagens en minibusjes te verminderen om te helpen de luchtkwaliteit in Groter Londen te verbeteren.

Het plan om tegen 2050 koolstofemissies met 60% te verminderen moet zich ook op huizen in Londen richten, welke in totaal bijna 40% van de emissies van de stad voor hun rekening nemen. In het beste geval zouden de gebouwen een lage of zelfs geen emissie moeten hebben. Dit betekent dat nieuwe huizen aan hogere milieunormen moeten voldoen en dat bestaande sociale woningen verbeterd moeten worden met isolatie en nieuwe technologieën voor energiebesparing. Er is een grote behoefte aan grootschalige opwekking van hernieuwbare energie in de hele stad (Burdett 2007, Gavron 2007).

Londen gezien vanuit een vliegtuig
Londen gezien vanuit een vliegtuig.
Foto: Anika Donner

Het "Green Home"-programma

Het "Green Home"-programma van Londen werd opgezet om de Londenaars te ondersteunen bij het reduceren van hun koolstofemissies, door een sensibiliseringscampagne aan te bieden, een 'one-stop-shop' over hoe energiebesparende maatregelen te implementeren en om verdere informatie te verschaffen. Dit programma helpt niet alleen om de algemene koolstofemissie te reduceren, maar geeft de Londenaars ook advies over hoe ze geld kunnen besparen op hun energierekening.

Londen wil tegen 2025 een modelstad worden m.b.t. lage-koolstof voor Europa en de wereld. Sinds het duidelijk was dat een vermindering van koolstofemissies van 30% over de hele wereld niet voldoende zal zijn om een catastrofale klimaatverandering te voorkomen, moet iedere duurzame ontwikkeling focussen op ontwikkeling met lage koolstof. De emissiereductie kan enkel gerealiseerd worden door het energiegebruik in gebouwen te reduceren, door het terugschroeven van de aanmaak van koolstofemissies door transport en andere grote producenten en het nemen van maatregelen voor nieuwe methodes voor energievoorziening. Maar de eerste stap moet een gedragsverandering zijn door iedere Londenaar en alle andere mensen (Gavron 2007).

Taken:
1. Beschrijf een van de genoemde plannen of programma's voor Londen.
2. Vermeld de manieren waarop Londen aan het proberen is om een "groene" stad te worden.
3. Denk je dat zij een voorbeeld voor de wereld kan worden van een goede milieubewuste aanpak?