Η προαστικοποίηση σημαίνει ότι το αστικό δαχτυλίδι αυξάνεται εις βάρος του αστικού πυρήνα. Οι πόλεις αναπτύσσονται στο περιβάλλον τους, και η σύγχρονη πόλη περιβάλλεται από όλο και πιο εκτεταμένα κατοικημένα προάστια (Bronger 2004, Pacione 2001, Renwick, Rubenstein 1995).
"Οι άνθρωποι έχουν μεταναστεύσει στην περιφέρεια των πόλεων για να βρουν περισσότερες κατοικίες με λιγότερα χρήματα. Έως ότου αυτό το πλεονέκτημα εξουδετερωθεί, η επέκταση θα παραμείνει το μέλλον μας." (Alex Krieger, Havard University)
Η διαδικασία της προαστικοποίησης ξεκίνησε σε σημαντική κλίμακα στη δεκαετία του 1920 και επιταχύνθηκε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, κυρίως στη Βόρεια Αμερική. Οι ΗΠΑ είναι το πρώτο κυρίως προαστιακό έθνος του κόσμου. Η προαστιακή επέκταση προήλθε από τους ακόλουθους παράγοντες:
- Το προάστια ανταποκρίνονται τόσο στο κόστος των νέων κατοικιών καθώς και στο σχετικό κόστος μεταφοράς για την ταχεία ανάπτυξη του αστικού πληθυσμού και την αύξηση των διαθέσιμων εισοδημάτων
- Η ευρεία διάδοση του αυτοκινήτου ενίσχυσε την ατομική κινητικότητα
- Τα προάστια παρέχουν το συγκεκριμένο περιβάλλον διαβίωσης των κατοίκων που οι ίδιοι επιθυμούν και ανάλογα με τα οικονομικά τους, διαφεύγοντας από τα στενά και όλο και πιο επικίνδυνα κέντρα των πόλεων, και ζουν σε πιο πράσινους χώρους
- Η τεράστια ζήτηση για στέγαση στο τέλος του Β'Παγκοσμίου Πολέμου στις Ηνωμένες Πολιτείες
- Η ανάγκη να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης μετά τον πόλεμο
- Τα δανειστικά προγράμματα ενθάρρυναν την ανάπτυξη της ενιαίας οικογένειας, και τις μονοκατοικίες και στα προάστοια
- Η εγγυημένη υποθήκη με το σταθερό επιτόκιο κατέστησε φθηνότερα σε πολλές περιπτώσεις την αγορά ενός σπιτιού παρά το ενοίκιο ενός διαμερίσματος
- Οι στόχοι προωθούνται από τις δημόσιες πολιτικές που ευνόησαν την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων αντί για μαζική μετακόμιση (Lichtenberger 2002, Mitchell 2007, Pacione 2001).
Εναλλακτικές ερμηνείες της διαδικασίας της προαστικοποίησης ↓↑
1. Τα προάστια ως φυσικές οικολογικές προεκτάσεις:
Η ποραστικοποίηση ως μια φυσική διαδικασία της βιολογικής και εξελικτικής ανάπτυξης. Η Επέκταση πραγματοποιείται από μέσα προς τα έξω στο περιθώριο, αλλά εξακολουθεί να συνδέεται με την αστική πυρήνα για την απασχόληση και τις υπηρεσίες
2. Τα προάστια ως μέσο φυγής:
Ως μέσο διαφυγής από τα προβλήματα υγείας, στέγασης και περιβάλλοντος του βιομηχανικού κέντρου των πόλεων.
3. Τα προάστια ως μακρο-οικονομικά εργαλεία πολιτικής:
Τα προάστια όπως εργαλεία κεϋνσιανής πολιτικής της μακρο-οικονομικής διαχείρισης και ρύθμισης, καθώς και για τη δημιουργία πολλαπλασιαστών τοπικής απασχόλησης.
4. Τα προάστια ως οχήματα για τη συσσώρευση κεφαλαίου:
Ως μέσο για τους γαιοκτήμονες, τον χρηματοπιστωτικό τομέα και τη βιομηχανία ακινήτων να συλλάβουν το κοινωνικό πλεόνασμα, που απορρέει από τα κέρδη από την ανάπτυξη των νεόδμητων περιαστικών περιβάλλοντων στο περιθώριο.
5. Τα προάστια ως μέσο κοινωνικής μηχανικής:
Ως μέσο για την διάσωση των φτωχών και των μειονεκτούντων από τους εαυτούς τους, και την αποκατάσταση μιας παραδοσιακής και υποτιθέμενης ανώτερης ηθικής τάξης των παλαιότερων εποχών και των κοινοτήτων.
6. Τα προάστια, ως το λογικό αποτέλεσμα της λογικής τοποθέτησης:
Αντανακλώντας τις ορθολογικές αποφάσεις των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών που αναζητούν τοπία με χαμηλότερο κόστος, πιο αποτελεσματικά και λιγότερο οργανωμένα, μέσα σε ένα ανταγωνιστικό αστικό περιβάλλον.
7. Τα προάστια ως χάρτες των προτιμήσεων και επιλογών των καταναλωτών:
Υπογραμμίζοντας την κυρίαρχο ρόλο της αστικοποίησης στις προτιμήσεις μεμονωμένων καταναλωτών για περισσότερο χώρο, νέα στέγη, κοινωνική ομοιογένεια και ορισμένα δημόσια αγαθά.
8. Τα προάστια ως κοινωνικο-πολιτικές στρατηγικές:
Στρατηγικές που βασίζονται στη χειραγώγηση του πολιτικού κατακερματισμού της μητρόπολης, παγιωμένη τοπική αυτονομία και τα αιτήματα για κοινωνική αποκλειστικότητα.
9. Τα προάστια ως άσυλα:
Ως αμυντικές στρατηγικές, που οδηγούνται από το φόβο των άλλων, από το κέντρο της πόλης και από την αβεβαιότητα για τις αξίες των ακινήτων, τονίζοντας την ασφάλεια και τον αποκλεισμό.
10. Τα προάστια ως αγροτική νοσταλγία:
Αντικατοπτρίζεται η επιθυμία της επιστροφής στην ύπαιθρο και στις αγροτικές ρίζες, αλλά επίσης χωρίς διακοπή των συνδέσεων με τον αστικό πυρήνα (Pacione 2001).
Όσο η ζήτηση για ξεχωριστές μονοκατοικίες για ξεχωριστές οικογένειες παραμένει σε υψηλά επίπεδα, η γη στο περιθώριο των αστικών περιοχών θα πρέπει να μετατραπεί από ανοιχτό χώρο σε οικιστική χρήση της γης, αλλά αυτό δεν έχει γίνει συστηματικά. «Για αυτό τον λόγω, το αγροτικό-αστικό περιθώριο στιςπόλεις των ΗΠΑ φαίνεται σαν μια ελβετική γραβιέρα, με πεδία ανάπτυξης και κενά ανοικτού χώρου» (Renwick, Rubenstein 1995).
Στην Ευρώπη, η προσφορά γης κατά μήκος των αστικών περιφέρειων ρυθμίζεται πιο αυστηρά και ως εκ τούτου τόσο μεγάεςα προαστιακές περιοχές δεν είναι διαδεδομένες.
Άλλες μορφές αστικών διαδικασιών
Αντι-αστικοποίηση, Εξαστικοποίηση, Αναστικοποίηση ↓↑
Η αντι-αστικοποίηση, μη-αστικοποίηση ή αστική αποκέντρωση περιγράφει μια διαδικασία όπου ο οικισμός χάνει πληθυσμό με μια καθαρή μετακίνηση του πληθυσμού σε μικρότερες αστικές περιοχές και αγροτικές περιοχές. Οι εν λόγω ενδείξεις αναστροφής πληθυσμού στις αγροτικές περιοχές πρωτοεμφανίστηκαν στις ΗΠΑ, και σλυντομα διαπιστώθηκαν παρόμοιες τάσεις σε άλλες προηγμένες χώρες όπως ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Δυτική Ευρώπη και η Βρετανία (Pacione 2001).
Η εξαστικοποίηση είναι η εκτεταμένη έκδοση της προαστικοποίησης όταν φθάσει στην μεγαλύτερη έκτασή της. Ααντιπροσωπεύει ένα μεταβατικό στάδιο μεταξύ αστικής και αγροτικής ζωής και κυριαρχείται από κατοίκους μεσαίας τάξη. Στις ΗΠΑ, έχει απορροφήσει το 25% της πρόσφατης εθνικής αύξησης του πληθυσμού και το 60% των πρόσφατων παραγωγικών επενδύσεων. Τέσσερις κύριους παράγοντες μπορούν να προσδιοριστούν:
- η συνέχιση της αποκέντρωσης στην απασχόληση και η αύξηση της βιομηχάνισης της εξαστικοποίησης
- Μια λανθάνουσα αντι-αστική και αγροτική προτίμηση στην τοποθεσία των νοικοκυριών
- Βελτίωση της τεχνολογίας που καθιστά δυνατή την διαβίωση της εξαστικοποίησης, και
- Πολιτική διαπίστωση που ευνοεί την ανάπτυξη της εξαστικοποίησης αντί για την συμπαγή ανάπτυξη (κυρίως στις ΗΠΑ) (Pacione 2001)
Η αναστικοποίηση σημαίνει αύξηση του πληθυσμού ή μειωμένη μείωση του πληθυσμού στον πυρήνα των μητροπολιτικών περιοχών. Αυτή η διαδικασία δεν έχει ακόμη αναδειχθεί ως ένα σημαντικό χαρακτηριστικό των αστικών συστημάτων. Επιπλέον, η διαδικασία της αποκέντρωσης είναι πιθανό να συνεχιστεί ως ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της μετα-βιομηχανικής αστικοποίησης (Pacione 2001).
Αποσπάσματα:
"Το αμερικανικό όνειρο έχει υποσχεθεί μεγάλη διάρκεια ζωής, ελευθερία, και την επιδίωξη μιας ευρύχωρης, μονοκατοικίας γαι μια οικογένεια στα προάστια (ακόμη με πισίνα). Το όνειρο έχει εκτοπιστεί από τους πολύ γνωστούς κόσμους - χώροι που μαστίζονται από την κυκλοφοριακή συμφόρηση, τους υψηλούς φόρους, και την ρύπανση: η ειρωνεία της επέκτασης των πόλεων." (Mitchell 2007)
"Τέλος; μα δεν υπάρχει τέλος, με τον τρόπο που εξελίσεται. Εμείς απλά προχωρούμε όλο και πιο μακριά προς τα έξω μέχρι που κάποια μέρα θα αλληλοτρίβουμε τους αγκώνες μας. Από την μία άκρη της Αμερικής μέχρι την άλλη." (Mitchell 2007)
Εργασία: Η αστικοποίηση είναι πιθανόν να συνεχιστεί; Τί μπορεί να σταματήσει αυτή την επέκταση;
