4. Invasieve soorten in de oceaan

Wereldwijde verspreiding van invasieve mariene soorten

Invasieve mariene soorten komen overal ter wereld voor. Ze komen vooral veel voor in in en rond havens, omdat de meeste van hen door schepen zijn aangevoerd (het transport van uitheemse soorten wordt later uitgelegd). De oceanen die het meest worden getroffen door invasieve mariene soorten zijn de Noord-Atlantische Oceaan, de Noordelijke Stille Oceaan en de Oostelijke Indo-Pacifische Oceaan (zie onderstaande kaart). In de Noord-Atlantische Oceaan zijn bijvoorbeeld 240 uitheemse soorten geregistreerd, waarvan 57% schadelijk of invasief is (Molnar et al. 2008). Invasieve mariene soorten omvatten vissen, mosselen, algen, koralen, kruiden en zeegras.

Wereldkaart met het aantal schadelijke uitheemse soorten per kustecoregio. De donkerdere rode tinten geven een groter aantal soorten aan met een grote impact op de lokale ecologie. De blauwe kleur geeft ecoregio's aan met uitheemse soorten die als minder schadelijk worden beschouwd.
Bron: Molnar et al. 2008

Sommige soorten die nieuwe omgevingen in de oceanen binnendringen, zijn niet van mariene oorsprong.

De Chinese wolhandkrab (Eriocheir sinensis) leeft bijvoorbeeld voornamelijk in zoet water, maar trekt naar zee om zich voort te planten. De wolhandkrab komt van nature voor in de provincie Fukien in China tot aan de westelijke kustgebieden van Korea.

Deze Chinese wolhandkrab is gevangen in de Upper Chesapeake Bay in het oosten van de Verenigde Staten.
Foto: Gregory Ruiz / Smithsonian Environmental Research Center

In 1912 werd een exemplaar ontdekt in de rivier de Aller, een zijrivier van de Weser, in Duitsland. Sindsdien heeft de Chinese wolhandkrab zich verspreid over heel Europa, van Noord-Finland tot Zuid-Frankrijk, en over het Noord-Amerikaanse continent. Jonge Chinese wolhandkrabben kunnen tot 1500 km migreren terwijl ze uitgroeien tot volwassen exemplaren. Ze zijn ook in staat om droog land over te steken om nieuwe riviersystemen te bereiken.
De Chinese wolhandkrab is waarschijnlijk via ballastwater van schepen in Europa geïntroduceerd, maar opzettelijke introducties kunnen niet worden uitgesloten. De Chinese wolhandkrab is eetbaar en is mogelijk geïmporteerd voor de kweek.