Types opwellingen

Opwelling langs de kust

Opwelling langs de kust is het meest gewone type opwelling en die welke het meest verband houdt met menselijke activiteiten, aangezien het een aantal van de vruchtbaarste visgronden ter wereld ondersteunt. Deze is normaal te wijten aan kustwinden: deze winden dwingen water om zich te verplaatsen en vanwege de Corioliskracht draait de stroming naar rechts op het noordelijk halfrond en naar links op het zuidelijk halfrond. Als dat toevallig van de kust weg is, beweegt het water van de kust weg en wordt vervangen door koud, voedselrijk water uit de diepte. Onderstaande figuur illustreert de situatie voor beide halfronden.

Schematische voorstelling van kustopwelling op het noordelijk halfrond (boven) en zuidelijk halfrond (onder).

Opwelling aan de evenaar

Schematische voorstelling van de equatoriale opwelling.

Equatoriale opwelling is weer te wijten aan de Corioliskracht die op de zijkanten van equatoriale stromen werkt en die het water in verschillende richtingen trekt op de twee halfronden. Water onmiddellijk ten noorden van de evenaar zal een kracht voelen die naar rechts trekt, terwijl water onmiddellijk ten zuiden van de evenaar een kracht zal voelen die naar links trekt.

Dit veroorzaakt een divergentie aan de oppervlakte bij de evenaar, wat voedselrijk water van beneden naar boven trekt.

Equatoriale opwelling is zeer duidelijk te zien in de Stille Oceaan en in de Atlantische Oceaan, terwijl die in de Indische Oceaan afwezig is, voornamelijk omdat de passaatwinden in ieder seizoen van het jaar verschillend zijn en ook vanwege de afwezigheid van een oostelijk randstroom in de richting van de evenaar, die in de equatoriale stroom uitkomt.